20 Temmuz 2009
BİRAZCIK ADRENALİN…
Israr ettiler.-- Peki dedim. Hani biraz deşarj olmak, geçici bir süre düşüncelerden kurtulmak için lunaparktaki gondol için bilet aldım…Buna en son 1990 yılında Eskişehir’de binmiştim. Radar,kamikaze ve türevlerini denemiş bir kişi için bu ne ki? Ama onlardan burada yok… Neyse geçtim en uca.Gondol hızlandıkça çığlıklar,kahkahalar birbirine karıştı bende ise tık yok!! Daha çılgını, şöyle kanımı donduracak “bir daha asla binmem” ya da “hiç binemem” dedirtecek bir şey olsa mesela bunun gibi…Netten buldum gerçek olabilir mi? işte onu bilmiyorum…
Görüntü süper ama bana gelmez...
YanıtlaSilBu alete bir kere olsa da mutlaka binme cesaretini isterim...:))
YanıtlaSilben de binmiştim küçükken.çığlık çığlığa bağırdığımı hatırlıyorum ama yine de inmek istememiştim.insan hakikaten bağımlısı oluyor.tbii ki güvenlik çok önemli.Allah korusun duyuyoruz zinciri kopan oyuncakları.
YanıtlaSilRüyası bile korkunç olmalı.
YanıtlaSilbende almayayım ama gondoldan bana da birşey olmuyor
YanıtlaSilçok cesurca yok yok ben yapamam :))
YanıtlaSilhiiiii!hayatta binmem:)asla!aklım gider ve bir daha da yerine gelmez:)
YanıtlaSilçok gereksiz, almıyım ben
YanıtlaSilyok artık daha neler.hayatta binemem. gondoldan bende korkmuyorum aslında (hızından yükseklikten falan)ama ufak tefek olduğumdan aradan kayacam diye korkuyorum.
YanıtlaSilben almıyım :))
YanıtlaSil