Nasıl geçiyor ? diye sordum. ”Çocuklar bir alem “dedi başladı anlatmaya…
Where are you from ? cümlesine karşılık bazı çocukların “hımmm ben nereliyim? Düşünmem lazım.” ya da “bilmiyorum anneme hiç sormadım” cevaplarıyla karşılaşınca şöyle bir çözüm bulmuş.“Tamam bilmeyenler ben Ankara’lıyım “ diye cevap versin demiş.
İki-üç tekrardan sonra tüm sınıf hiç beklemeden cevap vermeye başlamış böylece soruyu iyice öğrenmişler…
Dersin sonuna doğru öğretmen “hadi bakalım şimdi siz bana sorun ben cevap vereyim” deyince minik parmaklar havaya kalkmış…
Kısa süre önce bulduğu çözümü unutan öğretmen gerçekte Ankara’lı olduğu için sorulara başlamış “Ankara’lıyım” diye cevap vermeye…
Bu arada arka sıralardan bir ses yükselmiş.”Bakın gördünüz mü öğretmenimizde nereli olduğunu bilmiyor” :))
Çok hoş.
YanıtlaSilhahahaha :)) çocuklar haklı şimdi :)
YanıtlaSilÇok güzel gerçekten bende ilk okul öğrencilerine bir dönem ingilizce dersi verdim. Bir küçüğe tanışma merasimini öğretirken ne demesi gerektiğini söyledim ama tabii my name is su dedim. Ve uzunca bir süre kim adını ingilizce soranlara my name is su diye cevap vermiş. Çok şekerler gerçekten... Eğlence olsun diye de oynuyorlar bizimle orasını karıştırmayalım :)
YanıtlaSilçok iyi ya:))
YanıtlaSilEee çocuk bu,hiç kaçırmaz!:)
YanıtlaSilÇocuklar gerçekten de müthiş varlıklar :)
YanıtlaSil:)
YanıtlaSilBeni güldürdünüz, Allah da sizi güldürsün:))
YanıtlaSilhehe. çocuktan ne çıkacağı belli olmuyor.
YanıtlaSilHoşmuş...:)) Teşekkürler.
YanıtlaSilÇOCUKLAR BOMBA ONLAR YA..
YanıtlaSil