“Ömür boyu tek düşündüm, tek yazdım.
Sende oku ömrün kafi gelirse...
Ne kendim ezildim, ne eli üzdüm.
Sende üzme,tanrı fırsat verirse...”
Feramuz Öztürk
*Bir toplantı esnasında tanıdım Feramuz amcayı.82 yaşında ama oldukça dinç duruyor, “Türkiyenin ilk narkotik polislerinden”.
Konuşmalarını genelde yazdığı şiirlerle süslüyor.Ama benim asıl ilgimi çeken nokta yaşına rağmen şiirlerini ezbere okuması…
10 kıta,15 kıta fark etmiyor hiçbir yere bakmadan ezbere okuyor.”Şu şiiri 1952 senesinde yazmıştım.” deyip devamını getiriyor…
Bir sonraki karşılaşmamızda defterlerini getirdi.seneler evvel not alınmış,hangi sene? nerede? ne için yazılmış? Hepsini not almış...
Kaç defter?? Sayamadım…
Bir kısım şiirlerini noterden onaylatmış.Şiir sayısı 40.000’inin üzerinde ve hala yazmaya devam ediyor… :) :)
Konuşmalarını genelde yazdığı şiirlerle süslüyor.Ama benim asıl ilgimi çeken nokta yaşına rağmen şiirlerini ezbere okuması…
10 kıta,15 kıta fark etmiyor hiçbir yere bakmadan ezbere okuyor.”Şu şiiri 1952 senesinde yazmıştım.” deyip devamını getiriyor…
Bir sonraki karşılaşmamızda defterlerini getirdi.seneler evvel not alınmış,hangi sene? nerede? ne için yazılmış? Hepsini not almış...
Kaç defter?? Sayamadım…
Bir kısım şiirlerini noterden onaylatmış.Şiir sayısı 40.000’inin üzerinde ve hala yazmaya devam ediyor… :) :)
2 yorum:
Anlaşılan bu işi çok severek yapıyor.Bende bütün yazılarımı defterlere yazmış olmayı ve onları saklmayı isterdim ama blog yazarıyız böyle saklıyoruz =)
Gerçekten de çok hoş. Eşiminde rahmetli dedesi aynı böyleydi. adam tarihi ezbere bilirdi.
Yüzlerce şiiri vardı onunda okurdu biz neden böyle olamıyoruz acaba :))
kafamıza takacak daha çok şeye sahip olduğumuzdan mıdır dersin ?
Yorum Gönder