29 Nisan 2008

BİR HİKAYE...


Geçtiğimiz günlerde defterlerimi karıştırırken 2-3 sayfa yere düştü.
Yıllar öncesinde yazdığım bir hikaye geçti elime belki çok amatörceydi (ilham gelmiş demekki :)) 
yine de defterler arasında kaybolup gitmesini istemedim aynen paylaşıyorum.(sadece başlığını komik bulduğum için es geçiyorum)
-------------------------------------------------------------
12.09.2000

“Uzun bir yürüyüşten sonra tepeyi tırmanmıştı.
Bulduğu ilk ağaç gölgesinin dibine kendini bıraktı.Bu manzarayı görmek için uzun yürüyüşe değmişti.Kendini bir süredir bu kadar mutlu hissetmemişti.
Derin sakinlik içinde kuş ve rüzgar sesleri birbirine karışmış,temiz hava ciğerlerine dolmaya başlamıştı.
Oysa yalnızlıktan ve sessizlikten hiç hoşlanmazdı.Ya şimdi???
Sırt çantasından çıkardığı matarasından suyunu yudumlamaya başladı.Yeryüzü güzelliklerinden bir tanesi diye düşündü SU???
Etrafı seyretmeye devam etti.Alabildiğine yeşil bu doğa harikası yerde hayatının büyük bir kısmını geçirmiş, birçok insanı tanıma fırsatı bulmuştu.

Matarasını tekrar çantasına koymaya hazırlanmıştı ki çantasında baba yadigarı o kaseyi gördü.
Eline aldı ve babasının ona ilk hediye ettiği günü hatırladı.
Babası o antika kaseyi verdiğinde eklemişti. “Bu kase sana hayata nasıl baktığını gösterecektir.Onu iyi sakla ve beni hatırla…”

Babası ölürken kardeşi ve kendisine bu küçük kasabanın en büyük çiftliğinide bırakmıştı.Artık çalışma , bu büyük çiftliği daha da büyütme sırası kendilerine gelmişti.
Hırsla koyuldular iş başına…

Önce ekilebilir araziyi genişlettiler sonra birkaç sığır ve at aldılar.Daha sonrada iş makinaları…
Her şey yolunda giderken annelerinin ani ölümü ve aşırı kuraklık işlerin kötü gitmesine neden oldu.Allah’tan dostları vardı,bu kötü günlerinde yanlarında.
Adam zaten dostları olmadan yaşayamazdı.Hayatı boyunca güleryüzlü ve dürüstlüğü ile birçok dost edinmişti.Geçmişteki yardımseverliğide unutulmamıştı.Yardıma muhtaç birçok insanı iyi günlerinde yedirmiş,giydirmiş,ihtiyaçlarını karşılamıştı.Kardeşi ise zaman zaman canını sıksa da o kadar büyütmüyor ona ağabeylik tecrübeleriyle yardımcı olmaya çalışıyordu.Oysa ne kadar farklıydılar.İşte bu zor günlerinde o antika kaseyi eline alır gece boyunca babasının nasihatlerini hatırlardı.Elinde tuttuğu kasenin ağzına kadar dostlukla,güvenle ve ümitle dolu olduğunu görür o da mutlu olurdu…

Birgün inanılmayacak bir şey oldu.Onu gördü bugüne kadar hissetmediği bir duyguydu.İçinden bir şeylerin kopup ona doğru aktığını gördü adam.Aşk bu muydu??
İnsanın içinin erimesi mi yoksa okyanuslar gibi yükselmesi miydi aşk??
Eve koştu.Günboyu gördüğü peri kızının güzel yüzü sanki hala karşısındaydı.Yine dolabına gitti o kaseyi eline aldı.Baktı içi gene dolu öyle dolu ki taşmak üzere aşk doldurmuştu bugüne kadar görmediği o güzellikte içindeydi…
Gülümsedi.

Bütün bu olanlardan kardeşine bahsettiğinde kardeşi güldü ve alay etti.Adam koştu kaseyi getirdi dolaptan “bak dedi ne görüyorsun??” 
Kardeşi dudak büktü.Hiç görmediği bu teneke parçası neyin nesiydi??

Adam hiç değişmeyen kardeşine aşkını anlatmaktan vazgeçti.İlerleyen günlerde vurdumduymaz kardeşini o peri kızıyla gördü.Daha sonraki günlerden birinde ise kasabadan birlikte ayrıldıklarını öğrendi.Gitme diyemedi ya da gitmeyin…

Bozulan çiftlik işleri dahada kötüye giderken çok sevdiği dostlarınında birer birer yok olduğunu gördü.Oysa ne çok sevmiş ve yardım etmişti onlara.

İşte bu karmaşık duygularla çıktığı bu tepede olan biteni düşündü.Uzun zamandır bakmadığı o antika kaseye şöyle bir baktı içi boş hemde bomboş…”kendimi yıllarca kandırdım galiba “diye düşündü.

Bu kase hep boştu tıpkı insanlar,uğraştığı şeyler ve hayatı gibi bu kasede bomboştu.Ayağa kalktı birden ve telaşla toprağı kazmaya başladı.Kaseyi toprağa koydu ve içini toprakla doldurarak örtmeye başladı..Herşeye rağmen yinede ümit etti.”Hiç olmazsa toprakla dolsun içi, bu kase varolduğu sürece dolu kalsın “dedi.

1

GÜNÜN SÖZÜ...


"FELAKET BAŞA GELMEDEN ÖNCE, ONU ÖNLEME VE ONA KARŞI SAVUNMA ÇARELERİNİ DÜŞÜNMEK GEREKİR." (1920) MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

24 Nisan 2008

GEÇEN HAFTANIN ÖZETİ...


Arkamda bıraktığım hafta acı ve ıstırapla geçti...Bunları " haketmedim" desemde faydasız biliyorum.Hayat arkadaşı olmanın bedeli bunun adı...Geçen haftayı anlatan en güzel yazı işte burada...

Kula bela gelmez Hak yazmadıkça
Hak bela yazmaz , kul azmayınca...

Hak kulundan intikamını kul eli ile alır,

Hakkı bilmeyen bunu kul yaptı sanır,

Hakkın emri olmayınca sanmaki yaprak sallanır...

Kaderde ne ise olur etme merak,

Uyma kendi nefsine Hakkın emrine bırak...

Altından ağacın olsa zümrütten yaprak,

Akıbet gözünü doyurur bir avuç toprak...

Bul erbabını danış akıl,

Öğüt dinlemek ferasettir,zaman ahir zaman oldu zuhur eden alamettir...

Mal ve mülke mağrur olma varmı ben gibi??

Bir muhalif rüzgar eser savurur seni harman gibi...

Dünya malı elde iken düşmanların hep dost olur,

Elde birşey kalmayınca kardeş bile düşman olur...
1

10 Nisan 2008

İNSAN ÜZERİNE...

“ İnsan görünüşü ile karşılanır, kişiliğiyle uğurlanır…” Anonim


“Gerçekten büyük olmayan adamlar çevrelerini küçük adamlarla doldururlar.” E.Reich

08 Nisan 2008

BİR DERVİŞTEN NASİHATLER...


Emanete ihanet etmeyin..Halinizden şikayet etmeyin..Büyüğünüze emretmeyin..Boş şeylerde ısrar etmeyin.. Cahillerle sohbet etmeyin..Nefesinizi boşa tüketmeyin..İnsanlari bekletmeyin..Etrafinizi kirletmeyin.Hayatinizi mahvetmeyin..Kimseye minnet etmeyin.İnsanlari yüzüne karsi methetmeyin..Kimseye küfretmeyin.. Kötülüğe meyil etmeyin..Malınızı boşa sarf etmeyin..Sırrınızı açık etmeyin..Her şeyi merak etmeyin..Suçunuzu inkar etmeyin..Şerefinizi kaybetmeyin..Vatanınızı terk etmeyin..İyiliğe niyet edin.. Büyüklere hürmet edin..Sıkıntıya sabredin.Aza kanaat edin..Sözünüzde sebat edin..Bildiğinizle amel edin..Hatanızı kabul edin..Varken tasarruf edin..Alimlerle sohbet edin.. Nefsinizle inat edin..Sofranıza davet edin..Zararlıysa men edin..Seviyorsaniz ifade edin..Kalpleri fethedin..Misafire ikram edin..Muhtaca yardım edin..Bilseniz de istisare edin..Tehlikeye dikkat edin.. Hakkı teslim edin..Unutacaksaniz kaydedin..Esirgemeyin lütfedin..Gariplere merhamet edin..Kazanmaya gayret edin..Çalisani takdir edin..Başarıyı tebrik edin..Mazereti kabul edin..Her an tevekkül edin.. Hastaları ziyaret edin..Çocuğunuzu terbiye edin..Herkese tebessüm edin..İnanmayana ispat edin..Fakirleri gözetin..
Hayir için sarf edin..Güvenseniz de kontrol edin...
(kaynak bilinmiyor)

07 Nisan 2008

BİR DİLEK TUT…

İnançlarımız bizi ayakta tutan.Buna bir kez daha inandım…Dersaneye gitmiştim üç ay önce Dilek’le orada tanıştım.Çok temiz ,dürüst,dobra, düşüncelerini açıkça ama karşısındakini kırmadan ifade eden , Allah’ olan inancı tam ve iyi bir anne olarak tanıdım onu.
Dilek’i heralde ömrümce unutmayacağım çünkü ayrılırken bana bir nasihati olmuştu.Bu geçtiğimiz zaman içinde görüşemesekte onu hep hatırladım nedenmi yazıyorum bunları???
Bugün cici kızımın kolundaki künyesini kaybettik…Bizim için manevi değeri büyüktü ve doğduğundan beri kolundan hiç çıkarmamıştık. Künyesini kolunda göremeyince anneannesi birden bastı çığlığı evi aradık yatağını,kıyafetlerini vs…Belki bizde düşmüştür dedi annem koşturdu eve aynı şekilde orayıda aradı ama bulamadı.Ben kötü günlerin sıkıntılarından bunalmış napalım?? Diyebildim sadece.Bu kayboluşun nedenlerini başka şeylere bağlayarak hayırlısı dedim.Bu arada annemin üzülmesine dayanamayarak Dilek’in nasihatini düşündüm.
Biz dersanedeyken çantasını arabanın içinden çalmışlardı.O da inançlarına güvenerek –üç kulhü, bir elham okuyarak İbrahim Ethem Hazretlerinin ruhuna hediye etmiş çok kısa bir zaman sonra çantasına kavuşmuştu.Bunuda bana nasihat etmişti.Hatta birkaç kez gidip –Kimdi ? Kimin ruhuna okuyorduk diye sormuştum :))
Bende evin içinde künyeyi aramaya devam ederek duamı ettim.Tıpkı geçtiğimiz günlerde anahtarlarımı kaybettiğimde yaptığım gibi…Yatağa uzandım kızımı uyuttuktan sonra kalktım ve direk oraya gittim yere eğildim elimdeki feneri bir tuttumki orada duruyor…Künye karşımda…

İşte ben her seferinde Dilek’i böyle hatırlıyorum tebessümle ve sevgiyle…Sizde herhangi bir şeyiniz kaybolduğunda duanızı edin umarım benimkiler gibi kabul olur.Benden söylemesi denemek size kalmış…
1