Bende haberler çok aslında,detayları anlatsam ohooo neler söylenir,neler düşünülür? Elbette hepsini yazmayacağım çünkü önemi yok gerekte yok zaten...
Şu üç gün oldukça yoğun geçti.Haftalar öncesi planlanan gezimizi iptal etmedik.Hani ben ulusal yas falan ilan edilirde gidilmez sanmıştım.Gayet güzel ve gerektiği şekilde gezimizi yaptık.Türküler söylendi,alkış tutuldu,gülüp eğlenildi.Şoför bey sağolsun yol boyunca bütün Ankara havalarını ve sanatçılarını çaldı.İşkence toplamda 13 saat sürdü...
Haaa bu arada, 90'lı yıllarda evladını şehit vermiş Fatma Hanımı davet etmiştim elbette böyle üzücü olayların olacağını bilemeden, ısrarım karşısında dayanamayarak o da geldi...
Yol boyunca sessizce durdu,zaman zaman gözlerinden yaşlar geldi hiçbir şeye katılmadı.Unutulmayan ve hep taze kalan acısıyla onu başbaşa bıraktım.Şehitler ölmezz deniyor yaaa.Koca bir "Yalannnn"... basbayağa ölüyorlar, çalınan şarkılarla, tutulan tempolarla ,alkışlarla emin olun...
Şehit Binbaşının evi işyerime çok yakınmış onu öğrendim bu arada.Gece saat 22 suları dayanamadım,tanımıyorum ama sadece orada olmak istedim...
Resmi bayramlarda tek tük bayrak göreceğiniz semt şaşırttı beni, her eve bayrak asılmıştı.Sokaklar kan kırmızı.
Gece olmasına rağmen sokak epey kalabalıktı...
Ne anlatılır ?? cenaze evi, ortam sarsıtıcı...
Elimden birşey gelse yapacağım ama yok işte.Onlardaki durumu anlatacak kelime bulamıyorum şu an...
Bir süre kalıp çıktım.
Şu an herşey normale dönmüş durumda çevremde, iki güncükmüş !!
Ne umuyordum,neler olmasını bekliyordum acaba?
3 yorum:
En iyisi hiç bir şey söylememek, konuşmamak sanırım o zaman hiç olmazsa üzüntüsünü kendi kendisine yaşar ve sürdürür insan yazdığında konuştuğunda bir sonucu olsun istiyor, bir işe yarasın istiyor. Ama artık konuşmanın yazmanın bir anlamı yok. Yapılacak şey çok kolay ama onu yapacak yürekte birisi ancak Atatürk gibi birisidir. O da kim bilir ne zaman gelir bir daha.
Nihayet hükümetin sabrı taştı!
Şu yapılan operasyonlar biraz olsun yüreğime su serpiyor benim.
Ama haklısın, ateş düştüğü yeri darma duman ediyor. Papa öldüğünde bile yas ilan eden bizler, bayrağımıza dahi yas tutturan bizler onca şehit haberi karşısında olağan eğlencelere ve gülmecelere kaldığımız yerden devam ediyoruz.
Ne yayın akışlarında bi değişiklik oluyor, ne de gezilerde, tatil planlarında.
olağan haller sanki her veda! Her al bayrakla sarılı tabut olağan görüntülerden başka bişey değil!
O kadar üzülüyorum ki şehit düşenlere. Vatanımıza bunu yapanlara ve yaptıranlara destek olanlara kin kusuyorum. Geçen gece konuşuldu bu kayıplar bizde etkisinden birkaç gün kurtulamadım ama sonra normale dönüyor insan, ateş düştüğü yeri yakıyor. Bu da ayrı iç acısı bana. Allah sabır versin yakınlarını kaybedenlere.
Yorum Gönder