Ülkemizin iki ünlü sanatçısının yıllara dayanan rekabetlerini herkes bilmekteydi…İkiside işlerinde çok başarılıydı ve iyi kazanıyorlardı…Bu arada çevrelerindeki yardımcıları ya da arkadaşları ikisi arasındaki rekabeti kızıştırmak adına laf getirip götürüyorlardı… Özellikle yaşça büyük olan için -Bak senin için böyle söylemiş…-Bak o bunu yapmış…-Senin şuradaki işine taş koymuş vs… Aslında söylenenlerin gerçekte aslı yoktu…Günlerden bir gün birbirlerinden habersiz karşılaşan sanatçılarımızdan daha genç olanı dayanamamış –Utanmadın mı? benim hakkımda orda burada konuşuyormuşsun,şöyle söylemişsin hatta bunuda anlatmışsın…Dinlemiş, dinlemiş bir diğeri söylemediği sözler için kendinden emin bir vaziyette sadece
–eyvallah kardeşim demiş…
Şimdi neden yazdım bunu şahıslar önemli değil, işin magazin tarafıyla ilgilenmiyorum sadece kıssadan hisse misali olaya hoşgörüyle yaklaşıp ,tartışmayı dahada uzatmamak adına yapılmış bu davranışı örnek vererek bugün seçtiğim günün sözüne bir anlam katmak istedim …
“ Ben insanların ayıplarını gören gözlerimi kör ettim.” Mevlana
