Bazen günü hiç planlamadığımız gibi bitirebilir,ya da yeni bir güne aksiliklerle başlıyabiliriz.Tıpkı dün akşam ve bugünkü gibi… Güzel bir yemek sonrası bir arada olmayı planlarken canım babacığım rahatsızlandı.Bir kaç sene önce adını ona konduramadığım hastalığı erken teşhisle atlattığı için her an aportta bekleme durumu insanı manen yoruyor.
Onlar acile gidip film ,tahlil vs..uğraşırken saatler geçmedi.
Devamı bugüne kalan tekkikler için tekrar hastaneye gittiler.Bense güne kalp atışlarımı sayarak uyandım.İlerleyen saatlerde aksilik bu yaa televizyondan çıt diye bir ses geldi ve görüntü gitti.Minik yaramazım en sevdiği programı izlemek ister
—anneciii aç aç !! Yok işte çalışmıyor…Servisi ararken bir yandan tahlil sonuçlarından gelecek haberlere kilitli beynim…Servise durumu anlattım –tabii dedi lambası yanmış.teknik servis ücreti,bakım, vs..kdv dahil 700milyonu bulur.
Küçücük lamba zaten 300 küsür euro imiş ellerinde yokmuş siparişle Belçika’dan bir haftada gelirmiş miş miş.
Asgari ücretle ev geçindirilen bir ülkede 700 milyon tv tamirine verilir mi? Size sorarım…Bu arada netten model fiyatınada baktım 200 küsür eurao üstü tabii bize katlanmış fiyatı.Neyse buna da canım sıkıldı…Bu tür şeylerede öyle kafamı takarım ki ama gelin görünki hala telefonda gözüm.Çok şükür bir sorun yokmuş.—Ohh dedim şükür başka ne isterim???
Beterin beteri var derler yaa ben bugün kötü haberlerde alabilirdim şu bulunduğum an da üzüntülere boğulmuş olabilirdim onun için oymuş buymuş önemli değil.Sağlık en büyük servet.Buna inanın, hastanelerde aylarca yaşamak çok zor bir duygu.Dilerim hepimiz sevdiklerimizle sağlıklı uzun bir ömür geçiririz.
Aminn…
