1889 yılında Şam’da çekilmiş bir fotoğraf…
Ayakta duran ancak gözleri görmeyen Müslüman Muhammed ve sırtta taşınan, ayakları tutmayan Hristiyan Samir.
Yıllarca birbirinden ayrılmadan bu şekilde dolaşmışlar Şam sokaklarında…
Kimseleri yok, ikisi de öksüz ve yetim…
Samir yolu tarif etmiş, Muhammed gitmiş…
Hayatları boyunca beraber aynı evde yaşamışlar.Biri diğerinin gözü , diğeri bacağı olmuş tamamlamışlar birbirlerini…
≈≈≈≈≈
Derken Samir çok hastalanmış, ölmüş.
Muhammed günlerce eve kapanmış, yas tutmuş.
Öyle üzülmüş öyle üzülmüş ki, dostunu kaybetmenin üzüntüsüyle o da çok geçmeden vefat etmiş.
≈≈≈≈≈
Günümüze uyarlandığında, inanılması güç
bir o kadar
muazzam dostluğun öyküsüydü bu...
Eksiklerimizi tamamlayacak dostluklar kurmak dileğiyle...
1 yorum:
Birzamanlar blogger güzel dostlukların mekanıydı ama neden se dağıldık. Hala devam eden dostlarımız olduğunü görmek güzel.
Yorum Gönder