Karşı çıkanlar olduğu gibi bundan memnuniyet duyan, "dayatma" kabul eden bir kesimde oldu.
Ben 32 sene evvel severek, isteyerek hatta gururlanarak okumuştum.
Hâlâ ezberimdedir ve ben ölünceye dek ezberimde kalacaktır.
Neticede herkesin aynı düşüncede olması beklenemez zaten bu andın özü
"Ne Mutlu Türküm Diyene" sözünün içinde saklıdır.Bunu isteyerek söylemeyen, hissetmeyen için yapılacak birşey yoktur.
Güncel bir konu olduğu için, bugün ortam içinde bahsi geçti.
Ancak her kafadan bir ses, herkes bir başka anlatıyor.
Merak edip ufaktan bir araştırdım ve sizinle paylaşmak istedim.