10 Nisan 2008

İNSAN ÜZERİNE...

“ İnsan görünüşü ile karşılanır, kişiliğiyle uğurlanır…” Anonim


“Gerçekten büyük olmayan adamlar çevrelerini küçük adamlarla doldururlar.” E.Reich

08 Nisan 2008

BİR DERVİŞTEN NASİHATLER...


Emanete ihanet etmeyin..Halinizden şikayet etmeyin..Büyüğünüze emretmeyin..Boş şeylerde ısrar etmeyin.. Cahillerle sohbet etmeyin..Nefesinizi boşa tüketmeyin..İnsanlari bekletmeyin..Etrafinizi kirletmeyin.Hayatinizi mahvetmeyin..Kimseye minnet etmeyin.İnsanlari yüzüne karsi methetmeyin..Kimseye küfretmeyin.. Kötülüğe meyil etmeyin..Malınızı boşa sarf etmeyin..Sırrınızı açık etmeyin..Her şeyi merak etmeyin..Suçunuzu inkar etmeyin..Şerefinizi kaybetmeyin..Vatanınızı terk etmeyin..İyiliğe niyet edin.. Büyüklere hürmet edin..Sıkıntıya sabredin.Aza kanaat edin..Sözünüzde sebat edin..Bildiğinizle amel edin..Hatanızı kabul edin..Varken tasarruf edin..Alimlerle sohbet edin.. Nefsinizle inat edin..Sofranıza davet edin..Zararlıysa men edin..Seviyorsaniz ifade edin..Kalpleri fethedin..Misafire ikram edin..Muhtaca yardım edin..Bilseniz de istisare edin..Tehlikeye dikkat edin.. Hakkı teslim edin..Unutacaksaniz kaydedin..Esirgemeyin lütfedin..Gariplere merhamet edin..Kazanmaya gayret edin..Çalisani takdir edin..Başarıyı tebrik edin..Mazereti kabul edin..Her an tevekkül edin.. Hastaları ziyaret edin..Çocuğunuzu terbiye edin..Herkese tebessüm edin..İnanmayana ispat edin..Fakirleri gözetin..
Hayir için sarf edin..Güvenseniz de kontrol edin...
(kaynak bilinmiyor)

07 Nisan 2008

BİR DİLEK TUT…

İnançlarımız bizi ayakta tutan.Buna bir kez daha inandım…Dersaneye gitmiştim üç ay önce Dilek’le orada tanıştım.Çok temiz ,dürüst,dobra, düşüncelerini açıkça ama karşısındakini kırmadan ifade eden , Allah’ olan inancı tam ve iyi bir anne olarak tanıdım onu.
Dilek’i heralde ömrümce unutmayacağım çünkü ayrılırken bana bir nasihati olmuştu.Bu geçtiğimiz zaman içinde görüşemesekte onu hep hatırladım nedenmi yazıyorum bunları???
Bugün cici kızımın kolundaki künyesini kaybettik…Bizim için manevi değeri büyüktü ve doğduğundan beri kolundan hiç çıkarmamıştık. Künyesini kolunda göremeyince anneannesi birden bastı çığlığı evi aradık yatağını,kıyafetlerini vs…Belki bizde düşmüştür dedi annem koşturdu eve aynı şekilde orayıda aradı ama bulamadı.Ben kötü günlerin sıkıntılarından bunalmış napalım?? Diyebildim sadece.Bu kayboluşun nedenlerini başka şeylere bağlayarak hayırlısı dedim.Bu arada annemin üzülmesine dayanamayarak Dilek’in nasihatini düşündüm.
Biz dersanedeyken çantasını arabanın içinden çalmışlardı.O da inançlarına güvenerek –üç kulhü, bir elham okuyarak İbrahim Ethem Hazretlerinin ruhuna hediye etmiş çok kısa bir zaman sonra çantasına kavuşmuştu.Bunuda bana nasihat etmişti.Hatta birkaç kez gidip –Kimdi ? Kimin ruhuna okuyorduk diye sormuştum :))
Bende evin içinde künyeyi aramaya devam ederek duamı ettim.Tıpkı geçtiğimiz günlerde anahtarlarımı kaybettiğimde yaptığım gibi…Yatağa uzandım kızımı uyuttuktan sonra kalktım ve direk oraya gittim yere eğildim elimdeki feneri bir tuttumki orada duruyor…Künye karşımda…

İşte ben her seferinde Dilek’i böyle hatırlıyorum tebessümle ve sevgiyle…Sizde herhangi bir şeyiniz kaybolduğunda duanızı edin umarım benimkiler gibi kabul olur.Benden söylemesi denemek size kalmış…
1