Bloglama yapmaya çalışan biri olarak maalesef yeterli teknolojik bilgiye sahip değilim.Karşıma çıkan,ilgimi çeken makaleler olursa mutlaka okumaya çalışıyorum.Son günlerde Alexa puanlarındaki düşüş dikkatimi çekiyor.Sebebini merak ediyorum doğrusu...Daha önce Google ile Alexa ‘nın kordineli çalıştıklarını okumuştum.Bu konuyla ilgili dikkatimi çeken iki yazının linkini ekliyorum ve sizinde okumanızı tavsiye ediyorum.Bu arada bilgilendirmede emeği geçen arkadaşlara teşekkür ediyorum.
Geçtiğimiz aylarda Amerika’da evlenen Jill Peterson ve Kevin Heinz çiftinin sıra dışı düğün törenleri çok konuşulmuş,görüntü Youtube’da izlenme rekoru kırmıştı belki hatırlarsınız… Chris Brown'un “sonsuza dek” şarkısı eşliğinde nedimeler ve sağdıçlarla gerçekleşen şov için çift önceden provalar yaptığını anlatmış, o günün anısına aile dostları birde web sitesi açmıştı…
Şimdi bu düğüne bizden bir rakip gelmiş. :)) Yalnız tek bir farkla,damat alkışlarıyla eşlik ediyor gelin hanım ve arkadaşlarına… Bence bu da ilginç olmuş.
Yıldızlı blok takvimi sayfası sıkça kullandığım sitelerden biri.Telefon kodları,il plakaları,özel servis numaraları dahil 1901’den 2009 yılına kadar tüm takvimler sitede mevcut…
En güzelide Uluslar arası saat farklarını online görebiliyorsunuz…
Uzun süredir ara vermiştik,toplanmaya karar verdik dostlarla.Anlatacak o kadar çok şey var ki,sanki zaman yetmeyecek mişcesine hızlı hızlı konuşuyoruz…
Çocuklar ise diğer odada faliyet içinde biri 5,diğeri 6 yaşında iki yakışıklı…Bizim prenses daha küçük olmasına rağmen onlara ayak uydurmaya çalışmakta.:))
Birden içerden bağırma sesleri…
“kaçın ,kaçın organ mafyası geliyor.” Koridorda yakaladığım afacanlara soruyorum oyun oynuyorlarmış.Biri polis,diğeri organ mafyası olmuş… :-o
Öğreniyorum ki annesi çok korktuğu için tembihte bulunmuş.Her ne kadar çocuk kalbiyle bilmese de,anlamasa da bu kötülüğü anlatmış “organ mafyası var çocukları alıp götürüyor,tanımadığın kişilerle sakın konuşma” diye…
Zaman içinde oyun şekilleride değişti.Eskiden kimimiz öğretmen olurdu,kimisi doktor.Üstelik biz çocukken “mahalle arkadaşı” diye bir kavram vardı.Sokağa çıkıp güvenle oynar,birlikte okulumuza giderdik.Şimdi anneler korkuyor,çocuklar bırakın dışarı çıkarmayı,hergün okula kendileri getirip götürüyor…Ailelerdeki korku ve endişeyle birlikte toplumdaki güven duygusu ,manevi değerler böylelikle bir bir kaybolmuş oluyor…foto.İrfan Mısırlı
