80'li yılların ortalarında bir makrome çılgınlığı aldı gitti.İlkokula devam ettiğim yıllarda annemde makrome kursuna başlamış,sabahlara kadar verilen makrome ödevlerini bitirmeye çalışırdı.Önce abajur bitti, ardından gazetelik sonra saksı çiçek vs.koymak için tasarlanan sarkaçlar...
İşin en gıcık tarafı kursa bütün apartmandaki bayanların hatta lojmanın gitmesiydi dolayısıyla hangi eve gitseniz karşınıza bu makrome örgülerden çıkıyordu.
İşte tekillik olsaydı elbette ilgi çekerdi ama o çocuk halimle her evde makromenin oluşu bende bir bezginlik duygusu getirirdi.
Bilmiyorum üzerinden yıllar geçti zaman içinde bu el emeklerine ne oldu? annem nereye kaldırdı? ama geçenlerde bir aile dostu teyzemizin evinde karşıma çıkınca tebessüm ettim.
"aaaa bunlardan bizde de vardı" demekten kendimi alamadım.
4 yorum:
bizim evde de halen var o sarkaçlardan salonun köşesinde sarkar durur yıllardır.Çocukluk anılarınıza dair iç burkan detaylar aslında yarı hüzün yarı mutluluk veriyor insana...
Annem de deliler gibi yapmıştı bir zamanlar.Şimdi sadece bir abajur duruyor. Bir anı olarak saklıyorum.
Very pretty...glad you tracked them down.
Ortaokulda ev ekonomisi dersinde anneme çanta örmüştüm hala kullanır:))
Yorum Gönder