Arzu ile ilkokula birlikte başladık.Aynı apartmanda oturuyorduk,annelerimiz samimiydi,babalarımızda meslektaş...
İlk zamanlar herhangi bir sorun yoktu.Sınav sonuçları, sonra diğerleri gelmeye başladıkça Arzu’nun annesi ona kötü davranmaya başladı.Sebebi sınavda ondan daha iyi bir notlar almam…
Yok öyle sınıf birincisi ya da ikincisi değilim sadece derslerim ondan biraz daha iyi o kadar…
Bu, yıl sonuna kadar bu böyle devam etti.Annesi yeri geldi bizim yanımızda,yeri geldi evlerinde kızcağızı hırpaladı.Koşarak, kaçarcasına bize gelir uzun uzun ağlardı…
Yıl sonu “okuma bayramı” adı altında bir etkinlik yapılacak ,bilmem kaç dakikada en hızlı okuyan çocuklara ödüller verilecek…ben 4. oldum çünkü kitap okumayı sevmiş,bu konuda bayağa çalışmıştım.Bu sefer annesi döve döve eve getirdi Arzu’yu , çocuk korku ve endişeden yazıları okuyamamış son sıralarda yer almıştı…
Yıllar sonra tekrar bir aradayız…Baktım eski günleri düşündüm bir ara…Üniversiteden mezun olmuş,evlenmiş,dünya tatlısı bir kızı olmuş Arzu’nun…
Ne kadar anlamsızdı yapılanlar, annesi pişmanmıdır acaba ? Peki ne değişti ? O da bir meslek sahibi oldu,bende…O da evlendi anne oldu ,bende…
Çocuklarımızı başkalarıyla kıyaslamak ya da yarıştırmak yerine kendisiyle yarışmasını sağlamak, her konuda başarılı olmasını beklemeden onun yeteneklerini ortaya çıkarmak en doğru yol değil mi?…
11 yorum:
Kıyaslamak çocuk üzerinde hep olumsuz etki yapmıştır zaten ...
KIYASLANMAK BİR İNSAN İÇİN EN KÖTÜ DURUM OLSA GEREK.NEDEN BAŞKALARININ ÇOCUKLARININ İYİ YÖNLERİ GÖRÜLÜRDE KENDİ ÇOCUKLARIMIZIN İYİ GÜZEL ÖZELLLİKLERİ FARK EDELMEZ.HER İNSAN DEĞERLİDİR ÖNEMLİDİR.BİR ÇOCUĞU KENDİSİYLE KIYASLAMAK EN GÜZELİ YOKSA SONUNDA KIYASLANDIĞI KİŞİYE KARŞI DÜŞMANLIK DUYGULARI BESLEMESİNE NEDEN OLABİLİRİZ.
SEVGİLER
Her zaman ters tepen birşeydir bence. Hepimizin zaman zaman yaptığına eminim ama bunu dozunda bırakmak gerek muhakkak. Ama tabi benim oğlumu nasıl geçebilirlermiş bakiim :D
oooo hayatım başkalarıyla kıyaslanarak geçti.
Bak o takdir almış. Bak o fen lisesine girmiş. Bak şu dayının oğlu marmara hukuğu kazanmış. Bak halanın kızı konya diş hekimliğini kazanmış. Bak şu bilmem ne yapmış....
Ne ben oyum, ne o ben.
Ne de birbirimizle aynı kıstaslardayız. Ne de benzeriz.
Tamam. İmrendirme açısından kötü değil ama sürekli olunca bu ezmek oluyor.
Kıyaslamak çocuk üzerinde tabiiki olumsuz etki yapar her yaşta da sinir bir durumdur maalesef.Ben de çok maruz kalmış ve şahit olmuşumdur...
bu konuda dikkatli anne babalar olsa bile çocuğun her yerde karşısına çıkabiliyor bu ya öğretmenler ya arkadaşları falan bence çocuğu ne yaparsa yapsın özel olduğuna ikna etmeli minumum etkilenme için
Cok haklisin... Arzu adina gercekten uzuldum, annesinin yaptigi ise affedilir gibi degil, o senin canin kanin ustelik :(
anne babaların bu hırsı nedir anlamıyorum. kesin arzu'nun annesi senin annenle de kendini kıyaslıyodur o zamanlar. yazık değil mi bir çocuğu bu şekilde ve böyle saçma bir sebepten hırpalamak?...
Ben de hep birilerinin benimle kıyaslanmasından rahatsız olmuşumdur. Bak abin sınavdan nasıl notlar alıyor, bak abin üniversiteyi kazandı, amcan hep iyi karneler getirirdi vs. Yanlış ama bunun yanlış olduğunu söylemek hiç bana düşmedi. Umarım daha fazla sürmez, başka insanlar benim yüzümden üzülmez.
offfff bende bundan nefret ederim :(
ailem yapmasada akrabamız olan bir öğrtmen ne zaman evlerine gitsek beni kızının bilgisini ölçme aracı yapar soru üstüne soroyla sınav yapardı.o karşılaştırmasada bilemediklerimle ben kendi kendimi karşılaştırmış olurdum:(
Hayatımızın her döenminde kıyaslanmış ve kıyaslamışızdır.Evlerimizi,evlerimizin içindeki mobilyaları,arabalarımızı,kıyafetlerimizi,kız ve erkek arkadaşlarımızı,aldığımız notları vs.Ama en olumsuzu ise çocuklarımızın başarı yada başarısızlıklarının kıoyaslanması ki bu kıyas hem başarılı olanı hem de başarısı olanı olumsuz yönde etkilemiştir.Bu yüzden biz anne ve babalar kıyaslama yapmamalıyız.En azından çocuklarımızın mutluluğu için
Yorum Gönder