Beş arkadaş yurt kantininde oturmuş, adına "cep telefonu" denen o teknolojiye hayret verici gözlerle bakıyorduk.Çok iyi hatırlıyorum,kablo yok numarayı çevir telsiz gibi ama telsiz değil Adana'yı ara,İstanbul'u ara...
Allah Allah nasıl yapmışlar?? diye üzerinde konuşuyorduk. :)) Yıl 1996 yani ben ilk defa o zaman tanıştım cep telefonuyla,sayılı kişilerde vardı,birinde görüldüğü zaman "oooooo cebide varmış" denirdi.:))
Lise yıllarımda ise işler biraz daha zordu.Çok fotoğraf çekilebilmek için arkadaşlarla para toplar film alırdık mesela.
O zaman fotoğraf makinaları şimdiki gibi kartlı değildi ve en fazla 36 poz çekebilme şansımız vardı.Film bittiğinde yakmadan sarmaya çalışır fotoğrafçının yolunu tutardık...
Şimdi düşünüyorum sınırsız fotoğraf çekmenin yanı sıra bu resimleri düzenleyip internet ortamında paylaşıp kıtalar arası insanlardan yorumlar alıyoruz.Nereden nereye ???
Bu bahsettiğim 18 yıl önceydi, o zaman bize bugünkü teknolojik imkanlardan bahsedilseydi yok artık !! deyip inanırmıydık bilmiyorum.
Diyeceğim odur ki çokta uzak değil, insan beyni eninde sonunda hayal ettiği ve düşündüğü şeyleri yapıyor.Biraz daha bekleyelim önce birkaç kişide sonra herkesin elinde...
13 yorum:
Ha ha ha, aklıma geldi şimdi, Bilkent Üniversitesi'nde bilgisayardan Amerikadaki okulların bile kütüphanesine gidilebiliyormuş şeklinde bir efsane vardı ben okuldayken :)
ben de hep böyle şeyleri düşünüyorum inanki.Allahbilir biz daha neler neler görecez:)
sanırım ben de 1996 da ilk görmüştüm ama ben 1998 de aldım
etrafımdaki çoğu kişide olmadığı için beklerdim ki çalsında açayım, konuşayım diye :)))
şimdi mi? ohoo, hele de bu bilmem ne kadara bilmem kaç dakika konuş paketleri sayesinde susmak bilmiyor neredeyse :))
halâ da sevmem öyle uzun konuşmayı ama kaçıyor bazen yine de
bayramını kutluyorum Ebrucum...sevdiklerinle beraber ve tabi ki sağlıkla tekrarını diliyorum
sevgiyle...
ama güzeldi o fotograf makinalarıda film israf olmasın diye şimdiki gibi çekemezdik, herkes güzel bir poz verecek artık bahtına güzelmi çıkar kötümü :) alternatifi yok beğenmedim sil yeniden çek yok :)
aşırı teknolojiye hep karşıyım doğallıktan yanayım ama bunu çok beğendim hepsini istiyorum o günleri görürmüyüz acaba
:) bekleriz içimden geldi gibi :)) özledim seniiii
Canım benim,biz o teknolojiyi görebilecek miyiz acaba?
Tam hayallere göre bir film. Bakalım biz yetişebilecek miyiz.
Bizdede benzerleri konuşulmuştu Handancım:))
Şaşırtıcı değil mi Gülümsecim:)
Canım Aynurcum bende kutluyorum bayramını daha nicelerini görelim inşallah.
Evet Yektacım,herşeyin doğalı daha bir güzeldi.:))
Göreceğiz GeCecim,zaten çoğu piyasaya çıktı gibi birşey.
oooooo Öziicim gelmiş,pekte özletmiş kendini.Birazdan uğrayacağım.
Görürüz inşallah Cerencim onu da deneyelim değil mi??:))
Umarım Allah kısmet eder Şulecim.
burdaki insanlar çok aklı başında gözüküyorlar ama:)
hahaha:))haklısın Lunacım.
Önceden radyo vardı, radyo ile televizyon arasında bugünkü gelişmeleri düşünürsek çok uzunca bir zaman var. Üstelik televizyondaki tek gelişme siyah beyazdan renkliye geçişti.
Cep telefonunun çıkışından itibaren her şey çok hızlı oldu. Ben çok da yetişkin sayılmam 25 yaşımdayım. Ortaokuldaydım sanırım etrafta telefonlar görmeye başladığımda. Bilgisayarlar bugün tablet hale geldi, birkaç sene içinde saat olarak takabileceğimizi düşünüyorum.
Ve şimdi cep telefonları yeni çıkan teknolojilerle nasıl geliştiriliyorsa onlar da geliştirilecek ve bütün burada gördüklerimi kumanda gibi, saat gibi küçücük bir şeyden kontrol edebileceğiz ve uzun yıllar sonra değil. 20 yıl içinde kim bilir ne halde olacağız. Artık durdurulamaz bir halde bu süreç.
Korkuyorum.
Yorum Gönder