COŞKUN ARAL'dan “ANNEMİN YEMEKLERİ ”…

“Kiminin annesi,kiminin anneanne veya babaannesi ya da halası,teyzesi…Herkesin belleğine kazınmış bir lezzetler yumağı var ve tıpkı benim gibi herkes onu aramakta.Ancak bunu bulabileceğimiz tek yer var, o da belki en yakınımızda.” diyor Coşkun Aral,Hotpoint-Ariston işbirliği ile hazırladığı yemek kitabında…
Hani çok kabiliyetli olduğumu düşünmüyorum yemek konusunda ama arşivimde fena sayılmaz.Belgesel programlarından ilgiyle takip ettiğim bir gazetecinin çıkardığı yemek kitabı “acaba nasıldır?” diye merak edip bende bilgilerimi bırakmıştım.Onlarda ücretsiz kargoladılar.Kendilerine en içten teşekkürlerimi yolluyorum…

Tariflerin yanı sıra kitapta, Aral’ın çektiği görsel açıdan zengin fotoğraflar ve kısa notlar yer almakta…

ÇILGINLIKTA SINIR TANIMAYANLAR İÇİN…

Babamın memuriyeti nedeniyle çok taşındık, pek çok ev değiştirdik.Paketlemede uzman sayılırım,hem seri hem de sağlam kutularım.Öyle ki bugüne kadar kırık dökük bir şey çıkmamıştır. :)) Tabii ne zaman ki evden eve taşıma işi çıktı işler değişti…Kırık,çizik vs...
Görüntüdeki ekipte eşyalarını kendileri taşımayı uygun görmüş yalnız ufak bir method farkıyla… :))

ATEŞ PAHASI…

Kanuni Sultan Süleyman adamlarıyla birlikte avlanmaya çıkar, çıkar çıkmasına da ani bir yağmur bastırır iliklilerine kadar ıslanırlar…
Titrer vaziyette karşılarına ilk çıkan kulübeye sığınırlar,ısınmak istediklerini söyler Kanuni kendini tanıtmadan…
Güzelce bir ateş yakan çoban kim olduğunu bilmeden ısınmalarını sağlar ateşi aynı ısıda tutarak…
Sultan Süleyman ısınıp neşesi yerine gelince “Bu ateş yüz altına değer” diye bir laf söyler.Kıyafetleri kuruyup, gitmeye hazırlanırken teşekkür için çobana üç altın uzatır…
Çoban elindeki altına bakarak dudak büker, her hallerinden durumları iyiyken adamlar neden üç altın vermiştir?
“Beyim “der, “Biraz önce ateşe yüz altın değer biçmişken ,bari biçtiğiniz değeri verin.”
Hiç ateşe yüz altın verilir mi? Ama Kanuni söylediği söze karşılık çobana yüz altını verir...
İşte “ateş pahası” deyimi bu olaydan sonra kullanılmaya başlar…

**Artık 10’ların 20’lerin adı var her şey ateş pahası birazda üşümemize nedendir eldeki mevcutla bir şeyler alalım dedik hayır amaçlı.Kısa sürer diye alelacele çıktık yok aradığımız şeyleri bulamadık üç bayan…
Hayatımda nadir üşüme anlarından biridir üstelik daha Ankara’ya kar gelmemişken.Öyle üşüdüm ki kaloriferin başında saatlerce titredim bir yandan bu olayı hatırladım,bir yandan kaleme aldım…