31 Temmuz 2009

KÖYLÜ…

İlkokul birinci sınıftayım…O gün hırçınlığım üstümde demek ki,tenefüste oynadığım arkadaşıma sinirleniyorum.Çocuk aklım, kendimce hakaret edeceğim –Köylü sende !!! dediğimi hatırlıyorum.Arkadaşım kısa bir süre yüzüme bakıp –Neden öyle söylüyorsun? Hem Atatürk ne demiş “Köylü milletin efendisidir” deyince içimden “Eyvah ben ne yaptım?Bunu nasıl söyledim? deyip çok utandığımı hatırlıyorum.
*************************************************************
detay.

5 yorum:

Sinek efendim! dedi ki...

o ruh haline yanlışlıkla her amele diyişimde giriyorum ben. hatta ardından da ağzıma vurarak cezalandırıyorum kendimi. ama dememeye başladım, gerçekten. (:

MAVİ UMUT dedi ki...

Bir yazım konusunda değerli yorumlarınıza ihtiyacım var, eğer kabul ederseniz sizi bloguma davet edebilirmiyim.
Teşekkür ederim..

svl dedi ki...

:D bence sadece gülümse ve cocukluğuna ver :)

ELİF dedi ki...

Küçüklükdeki kötü olaylar nedense hiç hafızadan silinmiyor..
İyiyi unuturken kötü neden kalır?

GeCe dedi ki...

beni şaşırtan o yaştaki çocuğun atamızın sözünü biliyor olması bravo