Geçimini balıkçılıkla sağlayan adam,günün birinde aldığı teklifi hiç tereddüt etmeden kabul etti.Belki daha çok kazanma hırsı,belki daha rahat bir hayata kavuşmaktı amacı.Ona göre iş basitti.Gece teknesine bindirdiği insanları deniz yoluyla başka bir ülkeye nakledecekti.İş usule aykırıydı ama kişi başı alacağı parayı düşününce, işin tehlikesini bir tarafa bıraktı.Bir süre sonra bu ticaretten iyi kazandığını görünce haftada iki olan sefer sayısını beşe çıkarttı.Karısı ve oğluna işin yasal olmadığından bahsetmedi…
İlerleyen günlerde adam işi daha da üçkağıtçılığa dökerek teknesine aldığı kaçakları haritada bile yeri belli olmayan ada ya da adacıklara bırakmaya başladı.Arkasında bıraktığı kişilerin akıbetinden habersiz…
Adamın maceraperest küçük oğlu o gün kararını verdi.—Bugün bende babamla yola çıkar,gezer tozar ertesi gün geldiğinde onunla geri dönerim.Sabaha karşı gizlice tekneye bindi.Diğer kaçakların arasında fark edilmedi bile…Babası gene bilinmeyen adacığa insanları bıraktığında çocukta onların arasındaydı.Adam gün aydınlanmadan hemen geri döndü.
Eve geldiğinde oğlu yoktu.—Seninle gitmedi mi? deyince karısı, panikledi adam hiç tereddüt etmeden teknesiyle tekrar yola koyuldu.İki saatin sonunda vardığında gözlerine inanamadı çünkü ada yerinde yoktu.Aslında biliyordu o bölge dünyada gel git olaylarının en yoğun yaşandığı yerlerden biriydi.Anladı ki yaşanan bu olay karşısında ada insanlarla birlikte sulara gömülmüştü.İşte tabiat adamı böyle cezalandırdı…
--------------------------------------------------------------------------
*Atlas Okyanusundaki bir adada yaşanan bu olayı babamın anlatımıyla aktardım…( Bu gidişle bloğun adını “babamdan hikayeler” olarak değiştireceğim herhalde :)))
