Bu seferki anı bir hayli ilginç…
Kaptan lise birinci sınıftayken sene 1988 ,sınıflarına güzel bir kız kayıt olur.Asker bir babayla ,postanede çalışan bir annenin cici kızı.(Bunu belirtmem gerekiyor çünkü olayın kilit noktası :) ayrıca o sene aynı sınıfta okumadık çocukluk anısı olduğunu düşünerek yazıyorum yoksa çokta kıskancımdır yani…)
Neyse kaptan kızı çok beğenir ,birkaç hafta sohbet arkadaşlığı yavaş yavaş samimiyete dönüşünce bizimki kızın ev telefonunu ister.
Kız –Hayır olmaz veremem desede
bizimki–Bulurum nasıl olsa der, iş iddiaya gelir.
Kaptan 118 bilinmeyen numaralar servisini arar..(şu an 11811 olmuş)
--Aloo, ………….’ın ev telefonunu alabilirmiyim? ……..semtinde...
Operatördeki bayan – Kimi aradın çocuğum orası bizim ev kiminle görüşeceksin? der.Bizimki cevap vermeden sessizce telefonu kapatır…
9 yorum:
Baltayı taşa vurmak buna denir sanırım :)))
hadi bbeee :)) Çok fena ve hoş ve ilginç bir tesadüf. Kaptanın diğer anılarını da yeni okudum. Din hocası süpermiş yahuu ;)
Sizin ufaklığın okul anılarını çok merak ettim şimdiden, boynuz kulağı geçmese bari :)
çok keyifliydi çok güldüm :)
bu nasıl bir tesadüf böyle... :)) tam isabet...
hahahahahaha
bahtsiz bedevi :))))))))
bu kadari da pes :)
balta ve bedevi bu duruma uygunlardı ama arkadaşlar koymuşlar teşhisi zaten, çok iyiymiş...
:))) hakikaten çok büyük tesadüf :)
:))))
Cok guzel bir ani. Fikra gibi sanki. Zevkle okudum. Tesekkurler...
Yorum Gönder