11 aylık süre içinde bir kere daha olmuştu ancak bu kadar sancılı geçmemişti.Onu daha hafif atlattığımızı söyleyebilirim…
Açıkçası nefret ediyorum dolaylıda olsa bu durumun içinde olmak istemiyorum.İşyerinde yükselmenin yolu bir başkasının ayağını kaydırmaktan geçmemeli…
Zaten bunun kalıcı olacağına inanmıyorum.
Olmadığım bir kimliğe asla bürünemem “ bundan sonra benim yanımda olursan sana zarar vermem, yoksa sonun gönderdiğim diğer kişiler gibi olur” hareketlerinide kabul etmiyorum.
Aylardır uyum içinde çalıştığım arkadaşımın hatasını biliyorum ancak ben senin yanında yer almak istemiyorum…
" Hırsı bırak, kendini boş yere harcama! Şu toprak altında çırak da bir, usta da. . . " (Hz. Mevlana)
1 yorum:
Zor gerçekten de... Bir o kadar da rahatsızlık verici. İçinde olmayı hiç sevmem böyle durumların ama bir yerde illa ki başına gelir insanın. Sabır ve kolaylıklar diliyorum.
Yorum Gönder