Amerikalı Art Fry 1970 ‘li yıllarda kırtasiye firması 3M’de çalışan boş vakitlerinde ise aktif koro faaliyetleri sürdüren biridir…
Müzik çalışmaları sırasında en çok istediği şey nota kağıtlarından kayıp düşmeyecek aynı zamanda kağıtlara zarar vermeyecek ayıraçlar bulmaktır…
Spencer Silver ise Art Fry’ın aynı şirkette çalışan bir arkadaşıdır.
Silver 1968 yılında yüzeylere yapışan,çıkarıldıktan sonrada leke bırakmayan üstelik yeniden yapıştırılabilen bir yapıştırıcı üzerinde çalışmış ancak istediği verimi alamamıştır…
O dönemde sorununa çözüm arayan Art Fry’ın aklına arkadaşının geliştirdiği bu yapıştırıcıdan kağıtlara az miktarda sürerek kullanmak gelir.Sonuç başarılı olur.Kağıtlar hiç iz bırakmadan çıkar üstelik tekrar tekrar yapıştırılır.
Şirketinin pazarlama departmanıyla görüşse de buluşu gereksiz ve kısa ömürlü bulunur…
Tanıtımını kendisi yapmaya karar veren Fry ,bir gün patronuna gönderdiği dosya üzerine bu kağıtlardan yapıştırır üzerine de notlar düşer.
Sadece ayıraç değil not da yazılabilen özelliğini gören patronlar, 1980 yılında ürüne post-it adını vererek üretime başlarlar.
Kendinden yapışkanlı bu kağıtlar “Fortune “dergisi tarafından 20. Yüzyılın en önemli buluşlarından biri olarak değerlendirilir…
Müzik çalışmaları sırasında en çok istediği şey nota kağıtlarından kayıp düşmeyecek aynı zamanda kağıtlara zarar vermeyecek ayıraçlar bulmaktır…
Spencer Silver ise Art Fry’ın aynı şirkette çalışan bir arkadaşıdır.
Silver 1968 yılında yüzeylere yapışan,çıkarıldıktan sonrada leke bırakmayan üstelik yeniden yapıştırılabilen bir yapıştırıcı üzerinde çalışmış ancak istediği verimi alamamıştır…
O dönemde sorununa çözüm arayan Art Fry’ın aklına arkadaşının geliştirdiği bu yapıştırıcıdan kağıtlara az miktarda sürerek kullanmak gelir.Sonuç başarılı olur.Kağıtlar hiç iz bırakmadan çıkar üstelik tekrar tekrar yapıştırılır.
Şirketinin pazarlama departmanıyla görüşse de buluşu gereksiz ve kısa ömürlü bulunur…
Tanıtımını kendisi yapmaya karar veren Fry ,bir gün patronuna gönderdiği dosya üzerine bu kağıtlardan yapıştırır üzerine de notlar düşer.
Sadece ayıraç değil not da yazılabilen özelliğini gören patronlar, 1980 yılında ürüne post-it adını vererek üretime başlarlar.
Kendinden yapışkanlı bu kağıtlar “Fortune “dergisi tarafından 20. Yüzyılın en önemli buluşlarından biri olarak değerlendirilir…
6 yorum:
Sayenizde bir çok şey öğreniyoruz. Teşekkürler.
Kırtasiyeci olarak bilmiyordum.Teşekkürler...
en çok kullandığım :))
Allah Allah... İnsan her gün kullandığı şeylerin anlamını, tarihini vs. bilmez mi yahu? Ama bilmiyoruz işte. Okudukça şaşırıyor, okudukça kendime kızıyorum. Allah'tan siz varsınız da şu kafaya faydalı şeyler de giriyor arada.
hi!
Ben bunu başka türlü biliyordum, ama seninki daha doğru gibi görünüyor.
Benim duyduğuma göre de firma japon yapıştırıcı gibi çok kuvvetli bir yapışkan üzerinde çalışırken ortaya korkunç zayıf bir ürün çıkıyor. Ancak bunu bir facia olarak görmeyip post-it olayını tasarlıyorlar. Başarısızlığı avantaja çevirme konusunda bir örnek olarak okumuştum.
Benim de çok kullandığım bir şey, türlü değişik şekillerde işe yarıyor, çok pratik bir buluş.
Yorum Gönder