KÜP...

İzmir’de seramik işi yapan bir arkadaşım vardı.Tesadüfen tanışmıştık sonrasında en iyi müşterilerinden biri oldum…

O dönemde seramiğin kalıba dökülmesinden ,fırınlanmasına, boyanıp kurutulmasına kadar her aşamasını hayranlıkla izlerdim.
İşte o günlerin hatırası bir küp hala evimin bir köşesinde duruyor.

Şimdilerde bu küp bizim için bir eğlence kaynağı oldu.Cici kız evin içinde topladığı ne varsa küpün içine atmaya başladı.Ben önceleri sadece oyuncaklarını atıyor zannediyordum.Üç gün önce akşam otururken aklıma küpe bakmak geldi.O da ne??? Elimi atıyorum limon,tekrar limon, bir limon daha…
Ortalama 1 kg limon sadece bununla kalsa 2 adet elma,birkaç gündür aradığım saatim,1 adet saç fırçası, tatlı kaşığı, küçük bir top,barbie resim kartları,oyuncak vs… uzun süredir bu kadar gülmemiştik.
Derler ya “çocuk evin neşesi” işte bu sözün en güzel kanıtı bu olsa gerek.