31 Ekim 2008

ANNE ZÜRAFA VE YAVRUSU...

Bir zürafanın dünyaya gelmesi zorlu bir iştir…14,5 ay süren hamilelik serüveninden sonra anne rahminden yaklaşık 3 metrelik yükseklikten aşağı düşer ve bu düşüş genellikle sırt üstü olur.Yeni doğmuş zürafa birkaç saniye içinde yüz üstü dönerek ayaklarını vücudunun altına alır.Sonra doğumsıvısının son kalıntılarını yüzünden ve kulaklarından silkeler.Şimdi annesinden alacağı sert ama bir o kadar da şefkatli hayat dersine hazırdır artık…
Anne zürafa bebeğinin üzerine eğilir kısa bir süre bekler sonra ilk bakışta mantıksız gibi görünen bişey yapar.Bebeğini ön ayaklarıyla tekmelercesine dürterek onu ayağa kalkmaya zorlar. Yavru ayağa kalkmadığı taktirde bu zorlu süreç defalarca tekrarlanır.Ayakta durma mücadelesi çok önemlidir.Yavrunun yorgunluğu arttıkça anne onu tekrar tekrar tekmeleyerek çabalaması için uyarır.Nihayet yavru zürafa titrek bacaklarının üzerinde ilk defa durmayı başarır.
Daha sonra anne zürafa başka ilginç bir şey yapar.Yavruyu yeniden tekmeleyerek yere düşürür.Niyemi?Ona nasıl ayağa kalktığını hatırlatmak için!
Vahşi hayatta bebek zürafalar için en güvenli yer annelerinin yanı ve sürülerdir,sürüden ayrılmamaları için mümkün olan en kısa sürede ayağa kalkmaları gerekir.Aslanlar,sırtlanlar,leoparlar ve vahşi av köpekleri genç zürafaları büyük bir keyifle takip ederler,eğer anne zürafa yavrusuna nasıl ayağa kalkacağını öğretmezse yırtıcı hayvanlara yem olması işten değildir...
kaynak:Cengiz Erşahin-cesaret veren öyküler...

2 yorum:

Sagır Kedi dedi ki...

Merhaba; çok şeker bir blog.. Yeni keşfettim. Sevgiler..

Adsız dedi ki...

Sana bızzzz mı diyeyim uzun nokta mı :) ..........'cım çok güzelmiş ya salyangozlarada bayıldım. El kadar salyangozları örnek almamız gerek!