Haftasonu kızımın kahverengi rujumu çantamdan çıkarıp çikolata niyetine yeme faciasından sonra gezmeye çıktık.Havalar malum soğuk, kapalı ortam olduğu için alışveriş merkezlerinden birini tercih ettik.Cici kız mutlu.Elinden tutmuş geziyorken ,çocuğumun pespembe renkli pamuk şekerleri dikkatini çekti.Aslında haklıydı çünkü daha çok küçük olduğu için yeni yeni bazı şeylerin farkına varıyordu…
Babası dayanamadı bir tane alalım dedi. Bayan ise –yok yeni bir tane yapayım diyerek şekeri makinesine döktü ve elindeki çubuğa pamuk helvayı sarmaya başladı.Bizimki pür dikkat olanları izlerken,bende bayanın ellerindeki eldivene ve diğer hijyenik koşullara bakarak çocukluğumu düşündüm…
Bizim zamanımızda şartlar bu kadar iyi değildi...Değilmiş ki bir gün dondurmadan zehirlendim.İlkokulumuzun önünde açıkta satılan elma şekerleri, macunlar,iplere dizilmiş alıçlar ne garipti çocuktuk işte herkes bilmeden kapış kapış alıyordu…
Birde şu naylon poşet içinde satılan leblebi tozları vardı.Allah’ım ne çileydi onu yemek dişlerine ,damağına ,genzine yapışıp insanı mahvederdi…
Kızımın pamuk şekerini bayan özenle poşetledi eline verdi. Nasıl ve ne şartlarda yapıldığını gördüm içim biraz daha rahat, dedim yaaa şimdikiler biraz daha şanslı…
not: fotodaki şirin şey bana ait değildir...:)
15 yorum:
Öncelikle geçmiş olsun o rujlar zararlı valla..Yazdıklarına katılıyorum benim zamanımda da hijyen denen bir şey yoktu okul önlerindeki amcalar açık mini jole tabakları,emzikli şekerler,tarihi geçmiş çikolatalar satıyordu.Ben durur muyum çocuk aklı işte hepsini götürüyordum Allahtan hiç hastalanmadım küçükken de son derece sağlıklı beslenen bir çocuktum ondan...Şimdi ise böyle bir şey mümkün değil.Artık çocuklar daha bilinçli...
kesinlikle bu tip şeylerde çok bilinçlendi toplumumuz (daha yolumuz var oda ayrı tabi)... yani özellikle hijyen-sağlık konusunda... tv'ler ve hizmet sektörü tüm bu bilinci tetikediğini düşünüyorum...
bu arada ruj olayı komikmiş :) ilahi çocuklar
bu yazınızı büyüyünce okuyup gülmesi aklıma geldi birden :)
şimdiki nesil çok şanslı. ben de kendi çocukluk yıllarımı düşününce tesadüfen büyümüşüm diye düşünüyorum bazen.
bu arada alta o notu düşmeseydin senin kızın olduğunu düşünecektim :)
benimde aklımdan tam jole geçiyordu sağır kedi paylaşmış ne çok severdim.Harçlığımı harcamayıp çıkışta jöleye,leblebi tozuna yazında meybuza yatırırdım...kızın için de çok üzüldüm kıyamam yaa:((
Dogru dıyorsun şimdiki nesıl bızden şanslı..Ya şu leblebi tozunu bilem düşünmek istemiyorum,insan damagına yapışınca nefes alamayacagını sanıyordu...
valla ben resimdeki şirine takıldım :) tam yemelik bir pamuk helva olmuş, konuyla da çok uyumlu olmuş.
çikolata sever kızınıza geçmiş olsun.
Küçükken istediğimde onlar sağlıksız şeyler deyip almamıştı annem bana onu hatırlarım.Ben de o günden sonra birşey almamışımdır o tür satıcılardan. :]
zamane çocukları çok şanslılar doğru ama bizim çocukluğumuzda bir başkaydı.biz okula giderken okulun önünde haşlanmış nohut satan yaşlı bir amca vardı hep "ye memet ye "diye satardı nohutlarını çokta lezzetli olurdu yada biz çocuktuk bize öyle gelirdi:)ama o tadı hiç bir yerde bulamazdık sokakta satılan herşey tatlı gelirdi bize:)
Ruj olayi gercekten facia olmus :)) Pamuk sekerini bizim zamanimizda hijyenik kosullarda mi yaparlardi acaba, hic sanmiyorum :((
Bence bizler daha şanslıyız. Herşey çok daha güzel ve doğaldı. Leblebi tozunu yer birbirimize Yusuffff diye bağırırken tozlar ağzımızdan kaçardı:)))
Hey gidi günler hey. Meyveleri ağaçtan koparıp yerdik. Musluk suyu kullanırdık.
Hiç olmazsa okul önlerinde yiyecek satılırdı şimdi neler satılıyor malum:(
Yok yok bizim zamanımız daha iyidi.
Sevgiler
annelik böle duygu olsa gerek... İçleri bi türlü rahat etmez :D
fotoda ki şirin şey çok şirin şey geçekten.evet şimdi daha hijyenik her şey ama nedense daha sağlıksız insanlar:(
Ruj olayını ucuz atlatmışsınız. Çok geçmiş olsun. Pamuk şekerine gelince Evet ya bizim zamanımızda hiç böyle değildi. İçim giderdi pamuk şekerine, alıça, macuna ama izin vermedikleri için yiyemezdim. (Bazen gizli saklı yerdim ama anlayacaklar diye korkudan ne yediğimi de anlamazdım) Şimdi yiyorum ama o eski tadı maalesef yok...
evet evet haklısınız, eskilerden nerelerde nasıl yapıldığını canlı canlı görmezdik ama ,tv kanalında bazen rezilliklerini çekerlerdi oraların,
şimdi öylemi...herşey meydanda yapılıyor,tüm alışveriş merkezlerinde hele ki çocukla dolaşıyorsan,(ben de siz gibi)pamuk helvacıyı geçiyoruz,elma şekerci,onu geçiyoruz,mısırcı,geçtik macun şeker,geçtik..... bir sürü devam edebiliyor.ben de sizi beklerim,saygılar
Okul önünde satılan alıçları çok severdim ben :D Hergün mutlaka alırdım :) Birde o leblebi tozunu yerken çok defa boğulmuşumdur ben de :) HEr seferinde bu defa dikkatli yiyeceğim der aldırırdım anneme ama nerede yine yüzüm gözüm burnum leblebi tozu olurdu :D
Şartlar gittikçe iyileşti insan sağlığına önem arttı :)
Yorum Gönder