Evet normal bir sesle konuşsanız bile yan taraftan duyuluyor,içeride küçük bir salon, yatak odası birde banyo var...
Çamaşırlar kapı önündeki çamaşırlığa seriliyor.Ekim ayı olmasına rağmen hava hala sıcak, ıslak ne varsa 1-2 saate kalmadan kuruyor...
Gündüz Akdeniz'in mavi suları, güneş ve kum.Vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz.
Akşamları hafif bir serinlik çöküyor elbet, o zaman pencereleri kapatmak gerekiyor.Klimayı da açık bırakmamak lazım malum cici kızım üşütebilir...
İşte o zaman sıcakla başlıyor derin düşünceler.Gün boyu ısınmış o küçücük kutuda,insanlar zorunlu oldukları için senelerce nasıl kaldılar ??
Kışın nasıl ısıttılar? Yazın sıcağında nasıl uyudular?
Sabırlarına hayran kaldım.
7 yorum:
bizim köyde de zamanında büyük bir deprem oldu köyün 2/3ü yıkıldı,çoğu kişi de prefabriklerde yaşıyor.gerçi resimdeki gibi küçük değil ordakiler daha büyük ve kullanışlılar,3 oda 1 salon.babamın teyzesi dışında tüm akrabalarımız prefabrikte,bi tek onun evi yıkılmamış bizden...
Keyif için kalınınca koşullar insana bilakis huzur verirken zorunlu olmanın getirdiği o katlanma hissi için gerçekten sabır, çok sabır gerekli :/
Giz’li Teras
Eğlenmiş olduğunuzu düşünüyorum.Peki kaldığınız prefabrikler nerede?
Ben'im de sabrına hayran olduğum bu insanların hayatlarına bakınca Biz'den daha mutlu olduklarını görüyorum.
Onların keşfettiği ama Ben'im hala arayıpta bulamadığım şeyin peşindeyim...
Umarım kafan dağılmıştır :)
:(
çaresizlik
Aman ne güzellll...
Kıskandım valla :))
Çok geziyorsun çokkk!!!
Evet yazıda da anlattığım gibi arkadaşlar çaresizliğin verdiği sabırla kalıyorlardı,kalmak zorundalardı anlayabilmek için bir kaç gün bile kalmam yetti.
Evet çok eğlendim Hobicoffecim o ayrı konu tatil gibisi yok.
Flamecim,daha önce söylemiştim bu sene bende sende iyi tatil yaptık.:))hehehe
Yorum Gönder