23 Aralık 2008

BUGÜN BUNU YAZMAK İSTEDİM...

Ortaokul son sınıftaydım,Ayla ablacım onsekiz yaşındaydı ve yeni evlenmişti…Apartmana ilk taşındığında haliyle çekingendi.Kısa sürede aileden biri gibi oldu...Dört senenin sonunda evliliği kötü bir şekilde sonuçlanınca bizden kilometrelerce uzaklara gitti.İlk zamanlar görüşmeye devam ettik sonra ordan oraya tayinimiz çıktı derken irtibatımız koptu.Ama onu hiç unutmadık…
Aradan onaltı yıl geçmiş sene 2005 bir gün anneme dedim ki –Şu an elinde bir imkan olsa eski arkadaşlarından kimi görmek isterdin? –Ayla ablanı bulmak isterdim.canım benim napıyor şimdi acaba?

Malum şimdilerde herkes interneti kullanıyor.Teknoloji nimetlerinden yararlanayım bakalım bulabilirmiyim ?dedim.Şansımda yaver gitti demek soyadı,annesi,babası derken en sonunda buldum…Görüştürdüm annemi çok mutlu oldu hatta ağladı…
Tabii ben bu havayla gittim Kaptana dedimki falan falan kişiyi buldum.Söyle bakalım senin eski tanıdıklarından kim var görüşmek istediğin? Düşündü.-Savaş hocam vardı.Onu çok özledim.Kimbilir nerede? (Tabii o zaman şu facebook falan yoktu üç-dört sene öncesini anlatıyorum) Hocayı bulmam çokta zor olmadı…Neyse telefonlar görüşmeler…Kaptanda sevindi…
Bakmayın böyle anlattığıma gelelim bana .Kelin ilacı olsa önce başına sürermiş.Ben aradığım kişiyi hiçbir yerde bulamadım.Yok yok yok..Evlendi soyadı değişti demek dedim.Arkasından babam hastalandı üst üste iki ameliyat derken beş –altı ay hastanelerde geçti.Dinlenmesi için onu İzmir’e götürmeye karar verdim.Çıktık yola Ankara’dan ver elini İzmir… Afyon’da mola verdik.Tam yemekleri sipariş ettik…Ben etrafa bakıyorum,kafama bir çevirdim yan masada benim kaç zamandır aradığım biriciğim işte karşımda...Olmaz böyle şey ,o kadar sevindim ki sarıldım doya doya…Neyse yarım saat görüştük heralde, telefonlar alındı msn adresi falan irtibatımız ondan sonra kopmadı.Günlerden bir gün bana dediki –Blog yazsana? ben sana blog adresimi vereyim.

-Acaba olurmu? Yapabilirmiyim?dur kurcalayım derken başladık ,işte o gün bugün buralardayım… :))

not:fazla detaya girmeyeyim dedim ama çok uzun olmuş bu yazı bak şimdi.1

15 yorum:

gunduz68 dedi ki...

benim de var ulaşmak isteyipte ulaşamadığım biri ama ne yazıkki bulamıyorum.benim şansım yaver gitmiyor.sen bu konuda şanslısın...

Adsız dedi ki...

tesadüfün böylesi. gökte ararken yerde bulmak böyle bişey oluyor galiba. bir de bu arkadaşınıza biz de teşekkür etmeliyiz sizi blog yazmaya teşvik ettiği için...

böcük dedi ki...

iyi ki buradasın o zaman appa :))

Unknown dedi ki...

sonu iyi biten üç küçücük öykü çok sevdim üçünü de :)
arkadaşının blogu da çok şekermiş :)

NzlGl dedi ki...

Unutulmuş birer birer
Eski dostlar eski dostlar
Ne bir selam ne bir haber
Eski dostlar eski dostlar

YAzınızı okuyunca bu şarkı sözünü yazmak geldi içimden
sevgilerimle

ELİF dedi ki...

ne güzel bulmuşsun bulmak istedigini.kader karsına çıkarmış bir yolun bir molasında ...
canım hayat o kadar süprizlerle dolu ki...
içten ve samimi paylaşımın için tşkler..
sevgılerle...

Fasulye dedi ki...

hiç bir şey tesadüf değildir öyle değil mi, hepimizin birbirimizin hayatında bi rolü vardır.. ne kadar güzel ve anlamlı bir başlangıç olmuş

lemanice dedi ki...

herkesi sevindirdin sonunda kendinde sevindirildin:)
benim de arkadaşlarımı bulsana:-)
bende seni görmek istiyorum.
sevgiler.

Ebruli dedi ki...

Ben de 22 yildir gorusmedigim ve haberlesemedigim bir arkadasimi bulmamla ilgili blogumda yazmistim. Sen de o yazima bu yasadigin olayla ilgili yorum yazmistin. Senin ki; inanilmaz bir tesaduf olmus. Cok sansliymissin. insallah bir daha birbirinizi kaybetmezsiniz...
Ayrica; Onun sayesinde blogda yazmaya baslaman da ne guzel!...

Sagır Kedi dedi ki...

Sen şanslıymışsın ya..Senin gibi şanslılar var.Bende arkadaşlarımı facebook'tan buldum.Başlangıç olarak "aaaa nasılsın??evlendin mi??nerde çalışıyorsun??"sorusundan sonra bir daha ne arandım ne soruldum.Ben şanssızmışım yaw:((

GeCe dedi ki...

tüylerim diken diken oldu , çok güzel anlatmışsın. Benim de bulmak istediklerim var.

papagangibi dedi ki...

çok güzel ve etkileyici bir hikaye. sonunun güzel bitmesine çok sevindim :)

Martie! dedi ki...

Şansın böylesi :) Bu blogu bize bağışlayan olayı da duyduk böylelikle :)

Cavill dedi ki...

her ne kadar teşekkürleri gururla kabul etmek istesem de kendime pay çıkaramıyorum başarından, sen iyisin, iyi ki de buradasın, daha da neler yapacaksın. merakla bekliyorum canım...

Cavill dedi ki...

bu arada canım geçmiş yazılarını tarih itibariyle bulup okumak çok zor, farkettin mi bilmem...acaba kısa bir yolu varda ben mi bulamadım şüphelendim şimdi, baksana bi bana...